Mimar Ahmet Özgüner ile New York'da tanışalı birkaç yıl olmuştu. 1990 yılında, kendisi S.O.M. New York ofisinde çalışıyor, şahane bilgisayar çizimleri üretiyordu. Bir buluşmamızda, Boston'da M.I.T. Üniversitesi'nde Mimari PhD programında doktorasını yapan bir arkadaşıyla tanıştırdı beni. Ayşen Savaş ile bu vesileyle tanıştık. 

Kimin aklına geldi hatırlayamıyorum ama,  bu sayfada yer alan, "A Choragic Monument to Twentieth Century Architecture" yarışmasına katılma düşüncesi doğdu! 

Üçümüz, ya benim evde ya da Ahmet'in evinde sabahlara kadar konuşup, "iz bırakma" teması üstünde  yoğunlaştık!

Ayşen'in teorik alt yapısı, Ahmet'in teknik bilgisi, benim de başarılı "saki"liğimle, yarışmayı Ahmet'in ofisindeki bilgisayarda, mesai saatleri sonrasında, geç vakitlere kadar çalışarak tamamladık. Çünkü evdeki bilgisayarların gücü, bu çizimleri yapmaya yetmiyordu!

3.lük ödülü aldığımızı, Ahmet'in New York'dan beni tel ile aramasıyla öğrenmiştim. İlk yarışmam idi, 3.lük almıştık, en büyük BİZ'dik!

Sevgili Ahmet ve Ayşen'le başlayan dostluğum, yıllar içinde köklenerek devam ediyor.

Ne mutlu bana ki Ahmet ve Ayşen gibi değerli dostlarım var!
​
​